کد مطلب:33555 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:116
2) از سرچشمه ی شریعت الهی بهره بجو آدمیان نمی توانند در تفكراتشان یكسره به خود متكی باشند. تصحیح كننده و داور نهایی، وحی خداوندی است. باران وحی همواره در ریزش است. و این همان رشته ای است كه باید مورد اتكاء و تمسك آدمیان باشد. پس «به خداوند چنگ بزن» و «به رشته ی الهی متمسك باش» به دو معناست: نخست آنكه، از آن او باش و بر خود تكیه مكن. دوم آنكه به دیانت و شریعت الهی متكی باش و از آنجا نیرو و غذای فكری بگیر. عبارت بعدی این است: احی قلبك بالموعظه و امته بالزهاده و قوه بالیقین و نوره بالحكمه و ذلله بذكر الموت دل مرده را با موعظه زنده كن و نفس سركش را با زهد بمیران و دل ناتوان را با یقین نیرو بخش و جان تاریك را با حكمت روشن نما و دل سخت را با یاد مرگ نرم كن. [صفحه 129]
1) از آن او باش
صفحه 129.